 |
Ime i prezime | Dušan Zinaja | ||||||||||
| Rođen | 23/10/1893 † 26/09/1948 | |||||||||||
| Mesto u timu | Napadač | |||||||||||
| Utakmica za reprezentaciju | 1 | |||||||||||
| Golova za reprezentaciju | – | |||||||||||
| Debitovao | 10/06/1923 | |||||||||||
| Igrao u klubovima | HAŠK (Zagreb) | |||||||||||
Rođen 23. oktobra 1893. u Budimpešti, poginuo 26. septembra 1948. kod sela Poklek na Žumberku, u blizini Zagreba.
Završio je pučku školu i gimnaziju u Zagrebu. Već tokom školovanja posvećuje se fudbalu, a pre Prvog svetskog rata, zajedno s mlađim bratom Brankom, pristupa HAŠK-u gde se ubrzo ističe dobrim igrama na levom krilu. Narednih godina standardni je prvotimac HAŠK-a, s kim 1921/22. osvaja prvenstvo Zagrebačkog nogometnog podsaveza, a u sezoni 1923/24. postaje i kapiten kluba. Poznat pod nadimkom “Stari Bampas”, Dušan Zinaja vrhunac karijere doživeo je 10. juna 1923. u Bukureštu kada je zaigrao za reprezentaciju Kraljevine Jugoslavije u gostujućoj pobedi (2:1) protiv Rumunije. Upravo na toj utakmici, “pred oba kralja i obe kraljice, celom kraljevskom porodicom i 15.000 gledalaca” kako javlja beogradska Politika, Dušan je zajedno s mlađim bratom Brankom nastupio kao prvi dvojac braće u reprezentaciji i ušao u istoriju jugoslovenskog fudbala.
Ta utakmica bila je prvi i jedini nastup Dušana Zinaje za reprezentaciju jer ga već iduće 1924. godine Jugoslovenski nogometni savez imenuje na funkciju selektora nacionalnog tima. Zinaja tako postaje prvi bivši reprezentativac koji obavlja dužnost trenera reprezentacije. U razdoblju 1924-1925. tri puta vodi reprezentaciju Jugoslavije, sva tri puta bez pobede: gubi utakmice protiv Čehoslovačke, u Zagrebu (0:2) i u Pragu (0:7), a ne uspeva ni u Padovi protiv Italije (1:2).
Osim u fudbalu, Dušan Zinaja bio je aktivan i u HAŠK-ovoj skijaškoj sekciji. Redovno je učestvovao na državnim prvenstvima u skijaškom trčanju, a pobedom 1923. godine stiče pravo nastupa na prvim Zimskim olimpijskim igrama u francuskom Šamoniju 1924. Na svečanom otvaranju Igara Jugoslaviju predstavljaju četiri takmičara, a Zinaji pripada čast da nosi državnu zastavu. Učestvuje na dve trke: na 18 km zauzima 35. mesto dok u trci na 50 km, koja se odvijala u nemogućim vremenskim uvjetima, ostaje bez plasmana iako je prošao kroz cilj s četiri sata zakašnjenja. No, danas je manje poznato da je Dušan Zinaja bio ne samo svestrani sportista već takođe novinar i urednik tada popularnog Ilustrovanog nedeljnika “Sport”, koji je izlazio u Zagrebu od 1922-1924.
Bez obzira na sportsku slavu, braća Zinaja nisu zaboravljala roditeljski dom u Glini kojem su se vraćali svakog leta još od školskih dana. Verovatno su kao školarci nastupili u prvoj zabeleženoj utakmici u Glini između Banovca i Hrvatskog Sokola iz Siska 1913. godine, međutim, pouzdano se zna da su 1920. braća (u to vreme već igrači HAŠK-a) zaigrali za svoje Glinjane na prijateljskoj utakmici kada je novoosnovani Glinski športski klub sa 5:2 porazio favoriziranu sisačku Segestu.
Braća Zinaja pripadali su pionirskoj generaciji fudbalskih reprezentativaca prve Jugoslavije. Nakon uspešne igračke karijere, Branko se vratio pozivu višeg poreznog službenika, dok se Dušan posvetio sportskom novinarstvu. Obojica su nastavila živeti u Zagrebu i nekako su uspeli preživeti sve strahote Drugog svetskog rata.
Nažalost, u poratnoj obnovi zemlje Dušan nesrećno završava svoj život od posledica saobraćajne nesreće koju je doživeo na radnoj akciji kod sela Poklek na Žumberku 1948. godine. Bratova prerana i tragična smrt snažno je uticala na mlađeg Branka koji već sledeće 1949. umire u Opatiji od moždanog udara, u 54-oj godini života.
Braća Zinaja sahranjena su u porodičnoj grobnici na zagrebačkom Mirogoju, na pravoslavnom delu groblja u blizini kapele sv. Petra i Pavla.
Utakmice reprezentacije Jugoslavije u kojima je nastupao:
| KPZ | 10.06.1923 |  Rumunija |
– |  Jugoslavija |
1-2 | (0-2) |
