This Day in History: 1939-10-03
Na današnji dan, 3. oktobra 1939. u Požarevcu je rođen Velibor Vasović, poznati fudbalski reprezentativac, trener i jedan od najvećih boraca u istoriji jugoslovenskog fudbala – na terenu i van njega.
Fudbalsku karijeru započeo je u lokalnom klubu Novi Beograd, da bi vrlo bzo prešao u podmladak Partizana. Talenat i fudbalsko umeće brzo su ga uvrstili u prvih jedanaest kluba iz Humske, sa kojim će osvojiti četiri titule prvaka Jugoslavije. Bila je to čuvena generacija “Partizanovih Beba” koja je 1966. godine stigla do finala Kupa Evropskih Šampiona. Iako strelac vodećeg gola u finalu, na Hejselu, Vasović će ostati upamćen kao tragičar, jer je kod izjednačujućeg gola Madriđana propustio priliku da sruši Amara i tako spreči izjednačenje.
Za sedam sezona provedenih u Partizanu odigrao je ukupno 367 utakmica i postigao 74 gola. Impresivne brojke, ali jugoslovensku sportsku javnost još više je impresionirala njegova odluka da 1963. godine pređe u tabor najvećeg rivala. Bio je to pravi mali fudbalski zemljotres koji je uzburkao celu sportsku javnost izuzev samog Vasovića, koji je hladnokrvno kao i uvek odluku obrazložio boljim finansijskim uslovima. Sezonu provedenu u crveno-belom dresu Vasović je završio na trijumfalan način, osvajanjem šampionske titule, da bi se odmah nakon toga ponovo vratio u Partizan u kojem provodi još dve sezone.
Nakon sjajne sezone 1965/66. krunisane finalom KEŠ-a na Hejselu, za Vasovića su se zainteresovali mnogi evropski klubovi. Vasović se odlučio za u to vreme malo poznati klub iz Amsterdama, koji je formirao novu ekipu sa namerom da prokrči put ka eliti. I napravio je odličan izbor! Revolucionarni stil igre, čija je osnovna koncepcija bila da svaki igrač može da igra na bilo kojoj poziciji, napraviće od Ajaksa pravi fudbalski hit. Nova fudbalska doktrina doneće ekipi iz Amsterdama najpre finale KEŠ-a 1969. da bi 1971. totalni fudbal doživeo svoju punu afirmaciju. Ekipa iz Amsterdama postala je prvak Evrope, a čast da podigne pehar pripala je nikom drugom do Veliboru Vasoviću, kapitenu te nezaboravne Ajaksove generacije.
Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 32 utakmice i postigao 2 gola.
Početkom devedesetih je zajedno sa nekolicinom bivših asova osnovao Udruženje za zaštitu i prosperitet jugoslovenskog fudbala. Uprkos medijskoj blokadi i stalnim podmetanjima, uspevao je da objasni šta hoće: promene u vrhu Fudbalskog saveza Jugoslavije (FSJ), smanjenje preglomazne Prve lige, poboljšanje kvaliteta fudbala i povratak publike na stadione, bolji rad sa mlađim selekcijama.
Ali, tadašnji vrh jugoslovenskog fudbala, predvođen “don” Miljanom Miljanićem bio je jak, da bi Miljanićevo vreme, konačno prestalo. Ali,Miljanića su zamenili njegovi ljudi, tako da se u srpskom i jugoslovenskom fudbalu ništa nije mnogo promenilo…
Bio je kandidat za generalnog sekretara Fudbalskog saveza Jugoslavije, ali je izabran Branko Bulatović (kasnije ubijen u Beogradu).
Preminuo je iznenada, 4. marta 2002. godine u Beogradu, od srčanog udara.
