Ime i prezime | Silvester Takač | |||||||||||
Rođen | 08/11/1940 | |||||||||||
Mesto u timu | Vezni igrač | |||||||||||
Utakmica za reprezentaciju | 15 | |||||||||||
Golova za reprezentaciju | 2 | |||||||||||
Debitovao | 10/04/1960 | |||||||||||
Igrao u klubovima | FK Vojvodina (Novi Sad), FC Stade Rennais (Fra), FC Standard de Liege (Bel) |
Rođen 8. novembra 1940. u Đurđevu.
Ponikao je u siromašnoj porodici sa devetoro dece koja su rano ostala bez oca (nastradao u fašističkoj raciji – vreme dugog Svetskog rata) i sa bolesnom majkom koja je rano umrla. Silvester je imao 5 godina kada se porodica doselila u Novi Sad, u trošnu kuću na Telepu, gde je završio osnovnu školu i izučio krojački zanat, a kasnije je diplomirao na Višoj ekonomskoj školi.
Već kao učenik osnovne škole pokazao je veliko interesovanje za fudbal, igrao ga sa drugovima na poljanama, zatim postao član juniorske ekipe “Vojvodine” koga su videli iskusni stručnjaci Milivoj Drakulić i Franja Hirman. Oni su u Takaču brzo prepoznali potencijalnog igrača crveno-belih i postavili ga za kapitena talentovane mlade ekipe koja je pobeđivala sve protivnike na najpoznatijim međunarodnim turnirima. Od 1955 do 1958. godine podmladak “Vojvodine” je sa kapitenom Takačem osvajao republička i savezna takmičenja, a brzonogi strelac “Vojvodine” dva puta je bio član juniorske reprezentacije Jugoslavije, jednom mlade reprezentacije Jugoslavije i postigao dva gola.
Potom nastupa za seniorsku ekipu “Vojvodine” (na 426 zvaničnih utakmica sa postignutih 245 golova) i reprezentaciju Jugoslavije (15 utakmica i dva postignuta gola). Bio je član naše reprezentacije i na Olimpijskim igrama u Rimu 1960. godine, kada ( osvojili zlatnu medalju) i u Japanu 1964. godine. U takmičarskoj sezoni 1965/66. godine Vojvodina je po prvi put osvojila šampionsku titulu Jugoslavije. Jedan od najzaslužnijih za taj trijumf je bio Silvester Takač, koji je svojim izvanrednim igrama u navali crveno-belih, postao, uz golmana Iliju Pantelića najpopularniji fudbaler Novog Sada a zatim i cele zemlje jer se proslavio igrama u Kupu evropskih prvaka. Posle pobede u duelima sa bečkom “Admirom” Novosađani su eliminisali famorizovanog “Atletika” iz Madrida i nesrećno izgubili u Glazgovu od “Seltika” potonjeg prvaka Evrope i sveta. Šampionsku titulu “Vojvodina” je ubedljivo osvojila pobedivši sve ekipe iz tadašnje čuvene četvorke a Takač je igrao svih trideset utakmica i dao trinaest golova, kao najefikasniji u timu prvaka države.
U Kupu šampiona evropskih zemalja plavokosi golgeter “Vojvodine”, postigao je četiri gola, skrenuo pažnju inostranih menadžera na sebe i nakon dramatične treće utakmice u Madridu, u kojoj je trijumfovala “Vojvodina”, pre svega zahvaljujući Takačevim golovima, on je svoju fudbalsku karijeru nastavio u inostranstvu.
Novcem dobijenim za Takačev transfer u francuski “Ren” novosađani su na stadion “Vojvodine” izgradili reflektore i već utakmicu protiv “Seltika” u Kupu evropskih prvaka odigrali pod veštačkim osvetljenjem. Da je sjajni Takač igrao i u duelima protiv škotskog prvaka moglo se dogoditi da “Vojvodina”, umesto Seltika, stigne na tron svetskog fudbala! Svoje izvanredne ljudske kvalitete, najviše fudbalsko majstorstvo igrača a potom i trenera, Silvester takač je potvrdio bogatom karijerom u inostranstvu. Nakon “Rena” igrao je 5 godina u belgijskom prvoligašu “Standard” ili Liježa i dva puta uzastopno bio prvak Belgije i dva puta finalista Kupa te zemlje. uz igranje takač je završio čuvenu fudbalsku školu Sepa Herbergera i stekao diplomu trenera, a potom i diplomu profesionalnog instruktora fudbala.
Svoj visoki rejting u svetskom fudbalu Takač je dokazao i kao trener. Počeo je da radi sa manje poznatim ekipama u Nemačkoj, a zatim preuzimao kormila “Liježa”, “Kelna”, “Sošoa” (uveo ga u prvu ligu), pariskog “Rasinga” (uveo ga u prvu ligu), “Nice”, “Borusije” iz Dortmunda, marokanske “Kazablanke”, tunijskih i prvoligaša Saudijske Arabije. Sa Kelnom je bio pobednik Kupa Nemačke, dva puta je bio finalista Kupa Francuske, šampion Maroka, a 1997. godine je osvojivši Kup Francuske sa ekipom “Nice” primio pehar i čestitke lično iz ruku predsednika francuske Žaka Širaka.
Prvenstvene utakmice u klubovima u kojima je nastupao :
Season | Club | Country | Level | GP | GS |
1973-74 | Standard Liege | BEL | 1 | 8 | 3 |
1972-73 | Standard Liege | BEL | 1 | 25 | 8 |
1971-72 | Standard Liege | BEL | 1 | 25 | 12 |
1970-71 | Standard Liege | BEL | 1 | 23 | 9 |
1969-70 | Standard Liege | BEL | 1 | 30 | 12 |
1968-69 | Rennes – Stade Rennais | FRA | 1 | 32 | 13 |
1967-68 | Rennes – Stade Rennais | FRA | 1 | 35 | 15 |
1966-67 | Rennes – Stade Rennais | FRA | 1 | 18 | 9 |
1966-67 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 15 | 9 |
1965-66 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 30 | 13 |
1964-65 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 26 | 5 |
1963-64 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 18 | 5 |
1962-63 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 24 | 10 |
1961-62 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 20 | 5 |
1960-61 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 20 | 3 |
1959-60 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 19 | 8 |
1958-59 | FK Vojvodina Novi Sad | YUG | 1 | 10 | 4 |
Career Totals: | 378 | 143 |
Utakmice reprezentacije Jugoslavije u kojima je nastupao :
KOI | 10.04.1960 | Jugoslavija | – | Izrael | 1-2 | (1-1) |
KOI | 24.04.1960 | Grčka | – | Jugoslavija | 0-5 | (0-1) |
PU | 06.08.1960 | Jugoslavija | – | Tunis | 7-0 | (5-0) |
OI | 29.08.1960 | Jugoslavija | – | Turska | 4-0 | (1-0) |
PU | 29.11.1961 | Japan | – | Jugoslavija | 0-1 | (0-0) |
PU | 30.09.1962 | Jugoslavija | – | Nemačka SR | 2-3 | (1-2) |
PU | 18.03.1964 | Bugarska | – | Jugoslavija | 0-1 | (0-1) |
PU | 01.04.1964 | Jugoslavija | – | Bugarska | 1-0 | (0-0) |
PU | 17.06.1964 | Jugoslavija | – | Rumunija | 1-2 | (0-0) |
OI | 18.10.1964 | Jugoslavija | – | Nemačka DR | 0-1 | (0-1) |
OI | 20.10.1964 | Japan | – | Jugoslavija | 1-6 | (0-4) |
OI | 22.10.1964 | Jugoslavija | – | Rumunija | 0-3 | (0-0) |
PU | 28.10.1964 | Izrael | – | Jugoslavija | 2-0 | (0-0) |
PU | 09.05.1965 | Jugoslavija | – | Engleska | 1-1 | (1-1) |
PU | 18.09.1966 | Jugoslavija | – | SSSR | 1-2 | (0-2) |