Slobodan Santrač Архиве

Legendarni jugoslovenski fudbaler i trener preminuo je u Beogradu od posledica srčanog udara u 70. godini.…

Santrač: Uspeh je i sam plasman na Mundijal

25.06.2010

Nekadašnji selektor Slobodan Santrač kaže da je neophodno izvršiti duboku analizu… Reprezentacija Srbije je takmičenje na…

Reprezentativci

Santrač Slobodan

16.01.2010

Admin

Ime i prezime Slobodan Santrač Rođen 01/07/1946 † 13/02/2016 Mesto u timu Napadač Utakmica za reprezentaciju…

1923

Na današnji dan, 3. decembra 1923. u Zagrebu je rođen Stjepan Bobek, legendarni fudbaler beogradskog Partizana i najbolji strelac reprezentacije Jugoslavije svih vremena.

Još kao mališan iskazivao neverovatan talenat pa je već u 14. godini zaigrao za prvi tim tim HŠK Derbi, a pre Drugog svetskog rata nastupao je još za ŠK Zagreb, HŠK Ličanin i HŠK Građanski. Posle oslobođenja zemlje Bobek je igrao za Zagrebačku narodnu odbranu odakle je pozvan u reprezentaciju Jugoslovenske armije za prvo posleratno prvenstvo na kome su još igrale republičke selekcije i ekipa pokrajine Vojvodina. Na tom turniru septembra 1945. Bobek je pokazao takvo majstorstvo da budući armijski klub, osnovan 4. oktobra 1945. pod imenom Partizan Centralnog doma Jugoslovenske armije, nije mogao da se zamisli bez njega.

Vrhunac karijere doživeo je u Partizanu čiji je dres nosio od 1946. do 1959. godine. Za tih 13 godina za beogradske crno-bele Bobek je odigrao 468 utakmica i postigao 403 gola.

Dres reprezentacije Jugoslavije oblačio je 63 puta i sa 38 golova i još uvek je neprevaziđen na listi najboljih strelaca nacionalnog tima.

Bio je učesnik Svetskih prvenstava 1950. u Brazilu i 1954. u Švajcarskoj, kao i Olimpijskih igara 1948. u Londonu i četiri godine kasnije u Helsinkiju na kojima je reprezentacija Jugoslavije osvojila srebrne medalje.

Po završetku igračke karijere Bobek se posvetio trenerskom poslu. Najpre u varšavskog Legiji (1959), a zatim u Partizanu sa kojim je u periodu 1960-1963 osvojio tri uzastopne titule. Trenerski put odveo ga je potom u grčki Panatinaikos u kojem je proveo četiri godine (1963-1967), da bi se opet vratio u Partizan (1967-1969). Sledećih godinu dana proveo je u Olimpijakosu (Atina), a 1972, sedeo je na klupi zagrebačkog Dinama. Od 1976. do 1978, radio je u Tunisu (Esperans), potom u skopskom Vardaru i na kraju u Zemunu.

Na proslavi pola veka postojanja FK Partizan (1995) proglašen je za najboljeg fudbalera Partizana svih vremena.

Preminuo je 22. avgusta 2010. u Beogradu.