Savić Dušan

	Ime i prezime						Dušan Savić
	Rođen						01/06/1955
	Mesto u timu						Napadač
	Utakmica za reprezentaciju						12
	Golova za reprezentaciju						4
	Debitovao						31/05/1975
	Igrao u klubovima						FK Jedinstvo (Ub), FK Crvena Zvezda (Beograd), Sporting de Gijón (Esp), Lille OSC (Fra), Cannes AS (Fra)

 

Rođen 1. juna 1955. u Ubu.

Proslavljeni centarfor Crvene zvezde iz sedamdesetih godina, jedini je fudbaler sa prostora bivše Jugoslavije kojim su se inspirisali i rokeri i reditelji savremenih urbanih filmova.

Prve fudbalske korake napravio je u Jedinstvu sa Uba, a kasnije su ljudi iz Zvezde zapazili njegov talenat, za razliku od večitog rivala iz Humske, pa je Dule ekspresno postao član Zvezdine omladinske škole.

Za prvi tim crveno-belih nastupao je od 1973. do 1982. godine. Odigrao je 258 takmičarskih utakmica i postigao 149 golova (ukupno 410 mečeva i 266 pogodaka računajući sve utakmice). Treći je strelac u istoriji kluba po broju golova u takmičarskim susretima (149), drugi po broju golova u prvenstvu (119) i treći po broju pogodaka u evrokupovima (20). Osvojio je dve šampionske titule 1977. i 1980. godine i jedan Kup 1982. godine. Osvajanje titule u sezoni 1980/81 je propustio zbog vojske, pa nije zabeležio nastup u prvenstvu. Dva puta je bio najbolji strelac lige i to u sezonama 1974/75 (20 golova) i 1978/79 (24 gola).

Za Zvezdu je debitovao u finišu sezone 1973/74, kada je na devet odigranih utakmica postigao šest golova. Već u sezoni 1974/75 bio je prvi strelac kluba i šampionata Jugoslavije sa 20 pogodaka (podelio je prvo mesto sa Boškom Đorđevićem iz Partizana). Tri puta se u strelce upisao u pobedi protiv Olimpije (4:1), a postigao je i važne golove u trijumfima nad zagrebačkim Dinamom (3:2) i Partizanom (3:1). Te sezone je postigao i tri gola u Kupu pobednika kupova, po jedan protiv PAOK-a (2:0), Avenira (6:1) i Ferencvaroša (1:2), a crveno-beli su stigli do polufinala, što je najbolji rezultat kluba u ovom takmičenju, koje je prestalo da postoji 1999. godine. Dule Savić je u sezoni 1974/75 postigao ukupno 23 gola u svim takmičenjima i bio ubedljivo najbolji strelac ekipe.

Naredne sezone je imao slabiji učinak, jer je na 19 ligaških susreta devet puta matirao protivničke čuvare mreže, od čega tri puta protiv Budućnosti (4:0), a jednom i protiv Partizana (4:1). Prvu šampionsku titulu sa crveno-belima, a uopšte i prvi trofej osvojio je u sezoni 1976/77, kada je bio drugi strelac tima (iza Zorana Filipovića) sa 15 golova na 25 prvenstvenih mečeva. Zanimljivo je da je prvi gol u toj šampionskoj sezoni postigao tek u 11. kolu protiv Zagreba (2:2), a u drugom delu sezone je bio u velikoj formi. Na pet uzastopnih mečeva se upisao u strelce, a u poslednjem kolu protiv sarajevskog Željezničara postigao je čak četiri pogotka u pobedi od 5:2.

Šampionat 1977/78 završio je sa šest golova na 16 mečeva, a po drugi put je postao najbolji strelac lige u sezoni 1978/79, kada je na 30 utakmica postigao čak 24 gola (ponovo četiri u identičnoj pobedi protiv Željezničara od 5:2, a dva u večitom derbiju za pobedu od 3:0 protiv redovne mušterije). Ipak, ta sezona je prošla u znaku Zvezdinog pohoda do finala Kupa UEFA, a Dule Savić je na tom putu odigrao svih 12 mečeva, koliko i golman Aleksandar Stojanović. Njih dvojica su rekorderi kluba po broju utakmica u jednoj sezoni u evropskim kupovima.

Golgeter crveno-belih postigao je pet golova u Kupu UEFA te sezone. Pogodio je mrežu Dinama u Istočnom Berlinu (2:5) u prvom kolu i u revanšu u Beogradu (4:1), zatim se proslavio golom protiv Arsenala (1:1) na Hajberiju u 87. minutu za prolaz u četvrtfinale, gde je sjajnim pogotkom iz slobodnog udarca srušio Vest Bromvič Albion u Beogradu (1:0), a u polufinalu je bio strelac pobedonosnog gola protiv berlinske Herte (1:0). Majstor za postizanje golova glavom je u toj sezoni ukupno zabeležio 33 pogotka u svim takmičenjima, ali nije stigao do trofeja, što je ispravio u šampionskoj sezoni 1979/80, kada je sa 11 pogodaka u šampionatu predvodio Crvenu zvezdu do titule prvaka Jugoslavije (zapravo je postigao 14 golova, ali su mečevi protiv Željezničara i Osijeka registrovani službenim rezultatima u korist Zvezde, pa mu pogoci sa tih susreta nisu uračunati u zvaničnu statistiku). Posebno se izdvojila pobeda u Splitu protiv Hajduka od 3:1, gde su crveno-beli retko uspevali da slave, a Dule Savić je u tom meču postigao dva gola.

Narednu sezonu je propustio zbog vojske, a Zvezda je i bez njega uspela da odbrani trofej i to sa Zdravkom Borovnicom, koji je igrao u napadu i bio prvi strelac crveno-belih u šampionskoj sezoni, iako je do tada bio defanzivac. Dule se u tim vratio u sezoni 1981/82, kada je još jednom bio golgeter ekipe sa 16 ligaških pogodaka na 30 utakmica, dok je u osvajanju Kupa učestvovao sa pet golova na četiri meča, uključujući i dva njegova pogotka protiv zagrebačkog Dinama u revanšu finala za pobedu od 4:2 i osvajanje nacionalnog kupa posle 11 godina pauze. Iste sezone je u Kupu šampiona postigao četiri gola – najviše u timu. Dva puta se u strelce upisao protiv Hibernijansa sa Malte (8:1), a po jednom protiv Banjika iz Ostrave (3:0) i Anderlehta (1:2), od koga je Zvezda eliminisana u četvrtfinalu. Maestralno je odigrao i jesenju polusezonu 1982. godine, kada je na 15 utakmica postigao 13 golova, što je bilo dovoljno da na kraju sezone 1982/83 bude najbolji strelac Zvezde, a dugo je vodio na listi najboljih golgetera u prvenstvu sve do pred kraj, iako je već uveliko igrao za Sporting iz Hihona, gde je 1983. godine nastavio karijeru.

U sezoni 1983/84 nastupao je za francuski Lil i na 36 ligaških mečeva postigao 12 golova. sledeće sezone je bio još uspešniji i na 34 utakmice 13 puta se upisao u strelce. Nova stranica u Savićevoj bogatoj karijeri od 1985. godine bio je Kan. Već u prvoj sezoni u dresu ovog kluba postigao je 15 pogodaka na 31 prvenstvenoj utakmici. Zapažen učinak imao je i u sezoni 1987/88, kada je na 30 susreta 11 puta matirao protivničke čuvare mreže, a u dresu Kana je i završio fudbalsku karijeru 1989. godine.

Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 12 utakmica i postigao četiri gola. Debitovao je 31. maja 1975. godine protiv Holandije, kada je postigao gol u pobedi od 3:0. Poslednji meč za nacionalni tim odigrao je 13. oktobra 1982. protiv Norveške u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo, kada je postigao jedini gol za Jugoslaviju u porazu rezultatom 1:3. Da je bio po ukusu tadašnjih selektora sigurno je da bi odigrao daleko više mečeva, jer je po kvalitetu to i zaslužio, ali tada su vladala pravila sastavljanja reprezentacije po nacionalnom ključu, da bi svaka republika imala po nekog igrača u selekciji.

Kasnije je bio i sportski direktor Crvene zvezde, a i njegov sin Vujadin je igrao za prvi tim crveno-belih pre nekoliko sezona. Dule Savić je zbog borbenosti, agresivnosti i golgeterskog umeća bio miljenik navijača Zvezde. Rok grupa “Prljavi inspektor Blaža i kljunovi“ ima i jednu pesmu o legendarnom strelcu Crvene zvezde, a pojavio se i u filmu “Munje“, gde je u jednoj sceni igrao samog sebe.

Oženjen je TV-novinarkom Marinom Rajević Savić, autorkom i voditeljkom emisije “Dok anđeli spavaju”. Dušan i Marina Savić imaju dva sina, Uroša i Vujadina.

 

Prvenstvene utakmice u klubovima u kojima je nastupao:

Season	Club	Country	Level	GP	GS
1988-89	Cannes AS (B)	FRA	1	3	2
1988-89	Cannes AS	FRA	1	22	5
1987-88	Cannes AS	FRA	1	30	11
1986-87	Cannes AS	FRA	1	20	7
1985-86	Cannes AS	FRA	1	31	15
1984-85	Lille OSC	FRA	1	34	13
1983-84	Lille OSC	FRA	1	36	12
1982-83	Sporting de Gijón	ESP	1	13	3
1982-83	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	15	13
1981-82	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	30	16
1980-81	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	0	0
1979-80	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	28	11
1978-79	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	30	24
1977-78	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	16	6
1976-77	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	25	15
1975-76	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	19	9
1974-75	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	30	20
1973-74	FK Crvena Zvezda Beograd	YUG	1	9	6
Career Totals:				391	188

 

Utakmice reprezentacije Jugoslavije u kojima je nastupao:

PU	31.05.1975	Jugoslavija	–	Holandija	3-0	(2-0)
KEP	04.06.1975	Švedska	–	Jugoslavija	1-2	(1-1)
PU	18.02.1976	Tunis	–	Jugoslavija	2-1	(2-1)
KSP	08.05.1977	Jugoslavija	–	Rumunija	0-2	(0-2)
PU	26.06.1977	Brazil	–	Jugoslavija	0-0	(0-0)
PU	03.07.1977	Argentina	–	Jugoslavija	1-0	(1-0)
KEP	04.10.1978	Jugoslavija	–	Španija	1-2	(1-2)
BK	15.11.1978	Jugoslavija	–	Grčka	4-1	(1-1)
KEP	01.04.1979	Kipar	–	Jugoslavija	0-3	(0-1)
PU	16.09.1979	Jugoslavija	–	Argentina	4-2	(1-0)
KEP	14.11.1979	Jugoslavija	–	Kipar	5-0	(1-0)
KEP	13.10.1982	Norveška	–	Jugoslavija	3-1	(1-0)