 |
Ime i prezime | Pavao Löw (Pavle Levković) | ||||||||||
| Rođen | 1910 † 01/01/1986 | |||||||||||
| Mesto u timu | Odbrana | |||||||||||
| Utakmica za reprezentaciju | 3 | |||||||||||
| Golova za reprezentaciju | – | |||||||||||
| Debitovao | 03/06/1933 | |||||||||||
| Igrao u klubovima | Makabi (Zagreb), HŠK Concordia (Zagreb) |
|||||||||||
Rođen 1910. u Zagrebu, umro 1. januara 1986. u Dubrovniku.
Pre rata, pripadao je krugu najistaknutijih članova zagrebačkog “Makabija”, poznatog jevrejskog kluba. Sa HŠK Concordijom osvojio 2 državna prvenstva (1930. i 1932).
Tokom 1933. na tri susreta nastupao za reprezentaciju Jugoslavije.
Početkom okupacije uhapšen je 21. juna 1941. u Zagrebu i odveden u logor Slano na Pagu, gde je započeo svoju trku sa smrću koja je trajala 800 dana. U avgustu iste godine prebačen je u logor Jasenovac gdje opet bije svakodnevnu bitku za goli život. Iz logora je pobegao u septembru 1943. i priključio se borcima Prve proleterske brigade. U toku zime 1941-42, u logore Jasenovac i Staru Gradišku sprovedeni su mu otac Alfred, majka Malvina i sestra Elza, ali za njih nije bilo povratka.
Odmah po dolasku u partizane, istakao se hrabrošću i brigom za ljude, postao je komandir čete i bio primljen u Partiju. U novembru 1943. prilikom napada na Travnik, kod Turbeta je mitraljezom sam štitio povlačenje svoje čete i bio ranjen. Dobio je pismenu pohvalu štaba Prve proleterske divizije za »iskazanu hrabrost i umešno rukovođenje«.
Kao čovjek visoke kulture, širokog obrazovanja i znalac više svetskih jezika, ubrzo je prerastao svoje vojne zadatke i već početkom 1944. bio premešten na dužnost pri Vrhovnom štabu za rad sa »stranim misijama«. Do kraja rata bio je na visokim vojnim dužnostima pri štabovima I korpusa i I armije.
Nakon rata promenio je ime u Pavle Levković, a kao major JNA radio je u Komisiji za utvrđivanje zločina okupatora i njihovih pomagača, a potom sve do penzionisanja u Upravi vojne industrije. Za rad u toku rata i u posleratnom periodu odlikovan je brojnim ratnim i mirnodopskim odlikovanjima. Od 1963. do 1964. bio je generalni sekretar FK Partizan iz Beograda.
Iz zdravstvenih razloga je napustio Beograd i preselio se u Dubrovnik, u kojem je radom i ponašanjem ubrzo stekao veliki ugled i mnogobrojne prijatelje.
Utakmice reprezentacije Jugoslavije u kojima je nastupao :
| BK | 03.06.1933 |  Jugoslavija |
– |  Grčka |
5-3 | (3-1) |
| BK | 07.06.1933 | Jugoslavija |
– |  Bugarska |
4-0 | (2-0) |
| BK | 11.06.1933 |  Rumunija |
– | Jugoslavija |
5-0 | (5-0) |
