 |
Ime i prezime | Stanislav Karasi | ||||||||||
| Rođen | 08/11/1946 | |||||||||||
| Mesto u timu | Napadač | |||||||||||
| Utakmica za reprezentaciju | 10 | |||||||||||
| Golova za reprezentaciju | 4 |
|||||||||||
| Debitovao | 09/05/1973 | |||||||||||
| Igrao u klubovima | FK Crvena Zvezda (Beograd), NK Borovo (Borovo), Lille OSC (Fra), Antwerp FC (Bel), Buffalo (USA), New York Arrows (USA), OFK Beograd (Beograd), FK Hajduk (Beograd) |
|||||||||||
Rođen 8. novembra 1946. u Beogradu.
Kao jedno od devetoro dece, rođen u braku Mađarice Adele i Srbina Ivana. Njegov ujak, majkin rođeni brat, dr Farkaš, bio je istaknuti mađarski fudbaler. Igrao je, povremeno, i za najbolji sastav svoje zemlje uz Puškaša, Šandora, Kočiša…
Živeli su na Banovom brdu, iznad Čukarice. U porodici ih je bilo devetoro: otac, majka, dvojica braće i pet sestara. Imali su još jednog brata i jednu sestru. Njih dvoje su bili najstariji, ali ih je neko, neposredno posle Drugog svetskog rata, u opštoj gužvi, posle povratka roditelja iz zarobljeništva – ukrao…Nije im bilo lako. Samo je otac bio zaposlen, pa su brat i on radili sve šta su, sa desetak godina, mogli: unosili komšijama ugalj, drva… Šetali su i konje, na hipodromu, posle trka, u padoku, da se smire… Za ovaj posao dobijali su 10 dinara po konju. Tako im je svaki konj “donosio” sendvič sa šunkom i šampitu…
Odrastao na igralištu Čukaričkog, ali prvo je počeo da igra hokej na travi, a onda fudbal. Jednom prilikom, trener Partizana Popesku ga je video na ulici kako žonglira, i prvo njegovo pravo igranje fudbala bilo je na stadionu JNA. Posle dve godine, kad je Popesku već bio trener Rijeke, nisu ga pozvali na zimske pripreme pionira do 13 godina… I strašno ljut i tužan napustio je stadion. Zalupio je vrata trenerima Lazareviću i Belinu uz poruku – zapamtićete vi mene… Trčao je, i plakao, od stadiona do kuće…
Ipak, bilo mu je suđeno da postane veliki igrač. Miljan Miljanić se 1959. godine vratio iz Engleske sa usavršavanja sa idejom da organizuje turnir svih beogradskih škola i da talentovanu decu dovede u Zvezdu… Ušao je u taj uži izbor. Uz njega su tu bili i Jovan Aćimović, Trifke Mihajlović, Slobodan Janković…
Do dolaska pred vrata prvog tima bio u Zvezdi, a tada su hteli, kao mnoge, da ga pošalju u Kragujevac, na kaljenje. Ali, želeo je da igra za Borovo, jer je u tom gradu bio najbolji strelac na turniru. Međutim, ucenili su ga! U Kragujevac je mogao da ode kao igrač Zvezde, a za odlazak u Borovo tražili su od njega, kao kaznu za neposlušnost, da raskine ugovor sa Zvezdom na svoju štetu. I učinio je to. Otišao je u Borovo!
U Borovu je, sa 19 godina, bio najbolji fudbaler Druge lige, kad su ga pozvali u vojsku. Ipak, nastavio je da igra za Borovo. Vojne vlasti su mu to dozvolile. U međuvremenu je po njega došao čuveni Vujadin Boškov, tada trener Vojvodine. Sve su se dogovorili. Ponudili su mu stan u Novom Sadu, kola, pare…
Kad su to čuli u Zvezdi javili su mu, po “kuriru”, da se vrati u Beograd. Ali, zbog njihovog stava u vreme kad je odlazio iz Zvezde i kada je morao da raskine ugovor, poručio im je da, ako ga žele, dođu po njega. I, dva dana kasnije, neko mu je, u zoru, lupao na vrata. Neznajući ko je, počeo je da psuje… Bio je to Miljanić sa dvojicom saradnika. Čim je otvorio vrata, udario mu je šamar i viknuo – pakuj se… Bilo je to 1969. Imao je 23 godine.
Zenit karijere dostigao u Crvenoj zvezdi, za čiji je prvi tim debitovao 23. aprila 1969. i do 1. maja 1974. odigrao 334 utakmice (od toga 130 prvenstvenih) i postigao 130 golova. U dresu beogradskih “crveno-belih” osvojio je dva državna prvenstva (1970. i 1973) i dva trofeja Fudbalskog kupa Jugoslavije (1970. i 1971).
Uz jednu utakmicu za mladu (1969), odigrao je i 10 utakmica za najbolju selekciju Jugoslavije, postigavši četiri gola. Debitovao je 9. maja 1973. protiv SR Nemačke (1:0) u Minhenu, a poslednju utakmicu odigrao je na Svetskom prvenstvu, 3. jula 1974. protiv Švedske (1:2) u Diseldorfu.
Proslavio se pogotkom u poslednjim sekundima igre 19. decembra 1973. protiv Grčke (4:2) u Atini, koji je omogućio našoj reprezentaciji da posle “majstorice” protiv Španije (1:0) u Frankfurtu učestvuje na finalnom turniru Svetskog prvenstva 1974. u SR Nemačkoj.
Kao odličan napadač, najčešće polutka ili krilo, igrao je i za francusku ekipu Lille OSC (1974-1977), belgijski Antwerp FC (1977-1979), zatim u američkim klubovima Buffalo i New York Arrows (1979-1981), da bi karijeru završio u OFK Beogradu (1981-1983) i Hajduku sa Liona.
Od prvih para u inostranstvu kupio staru kuću koju je obnovio, a stan koji je dobio od Zvezde, preko puta Gradske bolnice, vratio je klubu! Tada je važila preporuka: “Imaš kuću, vrati stan”. I on je to, kao jedan od retkih, učinio!
U braku sa Mirjanom, kćerkom jedinicom generala Veljka Kadijevića, ima kćerku Adelu (po baki), pijanistu i profesora klavira.
Nakon igračke karijere, oprobao se i u trenerskim vodama trenirajući Tim JNA i mladu reprezentaciju Jugoslavije, potom subotički Spartak, kuvajtski Jarmuk, nikšićku Sutjesku, Radnički sa Novog Beograda, kragujevački Radnički, Milicionar, Obilić, turski Erzurum, Zvezdaru, Bežaniju, BASK i banjalučki Borac.
U januaru 2008. Udruženje fudbalskih trenera Srbije održalo je Izbornu skupštinu na kojoj je Stanislav Karasi jednoglasno izabran za predsednika.
Prvenstvene utakmice u klubovima u kojima je nastupao:
| Season | Club | Country | Level | GP | GS |
| 1981-82 | OFK Beograd |  YUG |
1 | 8 | 0 |
| 1980-81 | OFK Beograd | YUG |
1 | 11 | 1 |
| 1981 | New York Arrows (MISL Indor) |  USA |
1 | 16 | 5 |
| 1980 | Buffalo (MISL Indor) | USA |
1 | 8 | 2 |
| 1979 | Buffalo (MISL Indor) | USA |
1 | 22 | 5 |
| 1978-79 | Antwerp FC |  BEL |
1 | 2 | 0 |
| 1977-78 | Antwerp FC | BEL |
1 | 25 | 5 |
| 1976-77 | Lille OSC |  FRA |
1 | 35 | 10 |
| 1975-76 | Lille OSC | FRA |
1 | 37 | 12 |
| 1974-75 | Lille OSC | FRA |
1 | 37 | 13 |
| 1973-74 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 30 | 14 |
| 1972-73 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 32 | 17 |
| 1971-72 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 30 | 5 |
| 1970-71 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 26 | 11 |
| 1969-70 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 31 | 10 |
| 1968-69 | Crvena Zvezda Beograd | YUG |
1 | 1 | 0 |
| Career Totals: | 305 | 98 | |||
Utakmice reprezentacije Jugoslavije u kojima je nastupao:
| PU | 09.05.1973 |  Nemačka SR |
– | Jugoslavija |
0-1 | (0-0) |
| PU | 13.05.1973 |  Poljska |
– | Jugoslavija |
2-2 | (1-1) |
| KSP | 21.10.1973 | Jugoslavija |
– |  Španija |
0-0 | (0-0) |
| KSP | 19.12.1973 |  Grčka |
– | Jugoslavija |
2-4 | (2-2)  |
| KSP | 13.02.1974 | Jugoslavija |
– | Španija |
1-0 | (1-0) |
| PU | 17.04.1974 | Jugoslavija |
– |  SSSR |
0-1 | (0-0) |
| SP | 22.06.1974 | Jugoslavija |
– |  Škotska |
1-1 | (0-0) |
| SP | 26.06.1974 | Nemačka SR |
– | Jugoslavija |
2-0 | (1-0) |
| SP | 30.06.1974 | Jugoslavija |
– | Poljska |
1-2 | (1-1) |
| SP | 03.07.1974 | Jugoslavija |
– |  Švedska |
1-2 | (1-1) |
